Owczarek australijski aussie Tak naprawdę, rasa, którą znamy dziś, pochodzi z USA. Powstał dzięki krzyżówce owczarków użytkowanych do wypasu owiec, przywiezionych przez bakijczyków do USA w XIX wieku. W ich drzewie genealogicznym można znaleźć również owczarka collie i owczarka hiszpańskiego. Hodowla była ukierunkowana na jak najlepsze psy pasterskie, sprawne i odporne na warunki klimatyczne. Na dzikim zachodzie pracowały na farmach wypasających owce, były również wiernymi towarzyszami kowbojów. Popularność zyskały dzięki programom telewizyjnym, gdzie występowały w pokazach rodeo. Najsłynniejszymi owczarkami australijskimi w Ameryce, były: Shorty i Stub. Psy te wystąpiły nawet w 2 filmach Disneya. Zostały wyhodowane przez Jay’a Sislera, tresera który bardzo mocno przyczynił się do rozwoju i rozsławieniu rasy w Ameryce. FCI uznało rasę dość późno, bo dopiero w 1997 roku. Rasa zyskuje na popularności zarówno na świecie jak i w Polsce. Pierwszy miot w Polsce przyszedł na świat w 2003 roku. Obecnie zarejestrowanych jest już znacznie więcej hodowli. Owczarek australijski Aussie opis rasyOwczarek Aussie charakterOwczarek australijski pielęgnacjaOwczarek australijski karmienieOwczarek australijski chorobyChoroby oczu collie CEANadwrażliwość na iwermektynę i milbemycynęZaćma wrodzonaPadaczka idiopatycznaChoroba autoimmunologiczna – toczeńCzy warto zdecydować się na owczarka australijskiego? Owczarek australijski Aussie opis rasy Owczarek australijski aussie opis rasy Owczarek australijski należy do 1 grupy FCI, sekcja 1 (psy pasterskie). Obecnie istnieją 3 linie hodowlane owczarków australijskich aussie: Show (wystawowe) – najczęściej z największą ilością bieli w maści, dobrze sprawdzają się przy dogoterapii, oraz jako psy ratownicze. Versatility (wszechstronne) – mają lżejszą budowę niż psy wystawowe, psy te najlepiej sprawdzają się we wszelkich sportach. Working (pracujące) – psy z największym instynktem pasterskim i najlżejszą budową. Wysokość w kłębie dla psów – 51 – 58 cm, a dla suk 46 – 53 cm. Waga mieści się w granicach 20 – 25 kg. Budowa harmonijna, dobre umięśnienie, średnio lekki kościec – zdecydowanie lżejszy u suk. Głowa – mocna, sucha, proporcjonalna, nieznacznie wysklepiona czaszka, o długości równej szerokości, stop wyraźny, umiarkowany Nos – czarny, bądź czekoladowy w zależności od maści, tolerowane niewielkie różowe plamki w jego obrębie, kufa nieco krótsza, bądź równa długości mózgoczaszki, na końcu zaokrąglona, Zgryz – nożycowy, dopuszczalny, cęgowy, Oczy – u owczarków australijskich mogą występować w bardzo wielu odmianach barwnych, kształtu migdała, o bystrym czujnym wyrazie, Uszy – wysoko osadzone, trójkątne, załamane w kształcie płatka róży, Szyja – mocna, lekko wygięta, Grzbiet – równy, mocny, prosty Klatka piersiowa – głęboka, niezbyt szeroka, dobrze wysklepione żebra, Kończyny piersiowe – mocne, proste i prostopadłe, Kończyny tylne – krótkie, pionowo ustawione, wilcze pazury nietolerowane, Lekko podkasany brzuch Zad – lekko ścięty, Ogon – krótki, nie dłuższy niż 10 cm, Owczarek australijski porusza się swobodnie, długim posuwistym krokiem, charakteryzuje się bardzo dużą zwrotnością i wytrzymałością w biegu. Szata: składa się z włosa okrywowego i podszerstka, podszerstek o rożnej obfitości w zależności od klimatu, włos okrywowy średniej długości, może być lekko pofalowany, średnio – twardy na tylnej stronie przednich kończyn włos tworzy frędzle, a na udach portki na szyi włos tworzy grzywę, która jest obfitsza u samców. Maści: niebieska marmurkowa (merle), czarna, czekoladowa marmurkowa (merle), czekoladowa z podpalaniem i białymi znaczeniami, lub bez. Mogą występować w różnych kombinacjach barwnych, łącznie w 16 kombinacjach. Dopuszczalny biały kołnierz, również na klatce piersiowej, nogach, kufie, na głowie – jako strzałka, na spodzie tułowia, ale nie wyżej niż do 10 cm powyżej wysokości łokcia. Jak wygląda owczarek australijski możesz też zobaczyć na poniższym filmie Mini Aussie blue merle 11 weeks old, Super cute dog puppy Owczarek aussie charakter Charakter owczarka australijskiego może się nieco różnić w zależności od linii hodowlanej. Psy z linii wystawowej mają znacznie łagodniejszy charakter, mniej silny instynkt pasterski i stróżujący. Aussie to pies niezwykle inteligentny, bardzo podatny na wszelkiego typu szkolenia, doskonale sprawdza się nie tylko jako pies pasterski, ale również jako pies: stróżujący, ratowniczy, psi terapeuta, wykorzystywany w dogoterapii. Jego praca jako psa pasterskiego zdecydowanie różni się od pracy kelpie, czy border collie. Pracuje blisko stada, cechuje go tzw. „luźne oko”. Szczenięta i psy dorastające mogą sprawiać problemy wychowawcze dlatego należy socjalizować go od pierwszych dni z nowymi bodźcami. Dobrze, kiedy jego wychowaniem zajmie się doświadczony opiekun. Aussie nie są polecane dla opiekunów, którzy jeszcze nie posiadali psa. Jest nieufny wobec obcych, ale nie agresywny, kiedy pojawia się intruz ostrzega głośnym szczekaniem. Uciekające zwierzęta i przedmioty (np. rower) uwielbia gonić. Bardzo mocno przywiązuje się do opiekuna, jest niesamowicie lojalny, najlepiej czułby się non stop ze swoim opiekunem. Z natury jest bardzo energicznym psem, niezbędne jest zapewnienie mu codziennej rozrywki. Należy poświęcać mu sporo czasu (i energii), bo znudzony może uciekać z posesji, bądź niszczyć wszystko wokół. Jest świetny praktycznie we wszystkich psich sportach, uwielbia aportować, bardzo dobrze sprawdza się w treningu agility, przy joggingu i biegu przy rowerze. Lubią wodę i chętnie korzystają z kąpieli, nawet w kałuży – czasem bez względu na opinie właściciela w tym temacie ? Kocha dzieci i dobrze się z nimi dogaduje, jednak należy mieć kontrolę nad zabawą, ponieważ potrafi być mało delikatny. Raczej dogadują się również z innymi zwierzętami, ważne, aby wcześnie zacząć socjalizację psa. Owczarek australijski pielęgnacja Owczarek australijski pielęgnacja Aussie wystarczy wyczesywać raz w tygodniu. Jedynie w okresie linienia, które jest bardzo obfite, należy czynność tę wykonywać codziennie. Do czesania używamy szczotek z miękkim włosiem, lub zwykłych drucianych. Kąpiele nie są praktycznie konieczne, jedynie przy bardzo dużym zabrudzeniu. Należy kontrolować uszy pod względem czystości, zwłaszcza po nieplanowanych błotnistych kąpielach. Owczarek australijski karmienie Aussie nie są wymagające jeśli chodzi o pokarm, dobrze sprawdza się u nich karma gotowa, jak i samodzielnie przygotowywane posiłki, część hodowców preferuje dietę barf u aussie. To łakomczuchy, często zdarzy im się podkraść coś opiekunowi, dlatego należy kontrolować ich wagę, aby się nie roztyły. Uwielbiają jeść również rzeczy nie do końca dla nich przeznaczone, należy uważać zwłaszcza przy produktach, których psom podawać nie wolno (czekolada, orzechy, itd.). Owczarek australijski choroby Owczarek australijski choroby Choroby oczu collie CEA Choroba oczu collie to choroba genetyczna. Aby się ujawniła oboje rodziców musi być nosicielami wadliwego genu. Polega na niedorozwoju błony odblaskowej, naczyniówki i siatkówki, a także zaburzeniach w ukrwieniu siatkówki. Zmiany mają charakter ogniskowy. Rozpoznanie stawia się na podstawie badania okulistycznego oraz genetycznego – stwierdzenia obecności recesywnego genu odpowiedzialnego za chorobę. Brak jest leczenia. Choroba może poważnie upośledzać wzrok. Osobniki chore nie powinny być rozmnażane. Nadwrażliwość na iwermektynę i milbemycynę Nadwrażliwość na iwermektynę i milbemycynę spowodowana jest defektem genu MDR1, który koduje produkcję białek biorących udział w budowaniu bariery krew – mózg. W wyniku tego, białka budujące tę barierę mają nieprawidłową strukturę i zwiększona jest przepuszczalność tejże bariery, głównie dla leków z grupy awermekyn, a także innych leków. Po podaniu tych leków u psów z defektem tego genu, może dojść do poważnych objawów neurologicznych, takich jak: ślinotok, drgawki, niezborność, w konsekwencji nawet śpiączkę i śmierć. Obecnie istnieje badanie na niedobór genu MDR – 1, dlatego wszystkie rasy z grupy ryzyka (głównie z grupy collie) należy przebadać. Nie wolno stosować leków z tej grupy u psów z niedoborem genu MDR – 1 nawet w najniższych dawkach. Leczenie przy wystąpieniu reakcji nadwrażliwości jest głównie objawowe. Zaćma wrodzona Zaćma wrodzona ujawnia się zazwyczaj u psów powyżej 5 roku życia. Polega na zmętnieniu w obrębie soczewki, które stosunkowo szybko postępuje. Rozpoznanie stawia się na podstawie badania okulistycznego. Choroba prowadzi do ślepoty. W zaawansowanych przypadkach, przy dojrzałej zaćmie możliwy jest zabieg usunięcia chorej soczewki. Padaczka idiopatyczna Padaczka idiopatyczna to choroba, która pojawia się najczęściej u psów do 5 roku życia, ale może pojawić się także u starszych psów. Głównym objawem są drgawki toniczno – kloniczne. Ataki są z reguły nagłe, czasem może dojść do tzw. stanu padaczkowego, czyli ciągłych ataków jeden po drugim. Leczenie stałe konieczne jest w przypadku częstych napadów. Podczas ataku stosuje się leki przeciwdrgawkowe, a na stałe leki obniżające pobudliwość ośrodkowego układu nerwowego. U psów z objawami padaczki należy wykluczyć wszystkie inne przyczyny drgawek np. zatrucia, czy zmiany nowotworowe w mózgu. Choroba autoimmunologiczna – toczeń Toczeń to choroba o podłożu dziedzicznym, polega na upośledzeniu funkcji limfocytów B i ich nadreaktywność. Na skutek tego w organizmie powstają przeciwciała skierowane przeciwko własnym komórkom. Przeciwciała powodują uszkodzenie komórek organizmu i w konsekwencji mogą powodować: zapalenie stawów, zapalenie mięśni, zapalenie skóry, anemię auto – hemolityczną i małopłytkowość, w przebiegu tocznia może pojawić się białkomocz, wysoka gorączka, powiększenie węzłów chłonnych, owrzodzenia w jamie ustnej, zapalenie płuc i mięśnia sercowego. Rozpoznanie potwierdza się badaniami laboratoryjnymi, stwierdza się neutropenię, pojawiają się przeciwciała przeciwjądrowe, często jest dodatni wynik testu Coombsa. Leczenie polega na stosowaniu leków immunosupresyjnych, np. glikokortykosteroidow, azatiopryny. Leczenie trwa do końca życia. Jeżeli zwierzę dobrze reaguje na leki rokowanie jest dobre. W owczarków australijskich może również zdarzyć się – dysplazja stawów biodrowych i łokciowych, dlatego należy wykonywać u nich badania w tym kierunku. Średnia długość życia owczarka australijskiego to około 13 lat. Czy warto zdecydować się na owczarka australijskiego? Czy warto zdecydować się na aussie? Owczarek australijski to pies dla osób bardzo aktywnych, mało pracujących. Najlepiej czuje się w domku na wiejskich terenach, ale może mieszkać w mieszkaniu, o ile zapewnimy mu dużo rozrywek. Uwielbiają być ze swoim opiekunem non stop, czasem może być to trochę męczące. Aussie to bardzo wymagający pies, potrzebuje cierpliwego opiekuna, który zapewni mu dużo uwagi. Utrzymanie owczarka australijskiego nie jest drogie.

Owczarki australijskie nazywane pieszczotliwie “Aussie” z natury psy pasterskie, są bardzo pracowite i uczynne. Szybko się uczą i są posłuszne. Prócz tego wprowadzają dużo miłości i radości do rodziny. Są prawdziwym członkiem rodziny. Spis treści: Pochodzenie rasy Wygląd owczarka australijskiego Jaki charakter ma owczarek australijski? Na co najczęściej choruje psy rasy owczarek australijski? Żywienie owczarka australijskiego Owczarek australijski - pielęgnacja Pochodzenie rasy Wbrew temu jaką myśl nasuwa nam nazwa rasy, pies ten wcale nie pochodzi z Australii. Jego początki miały miejsce najprawdopodobniej w Ameryce Południowej. Nie ma żadnych pewnych informacji, które potwierdzałyby pochodzenie rasy. Wiadomo jedynie to, że przodkiem owczarka był owczarek baskijski, który w XIX wieku był transportowany z Australii do Stanów Zjednoczonych. Za transport odpowiadali baskijscy pasterze. W 1957 roku australijski klub ASCA otworzył pierwszą księgę hodowlaną. Tej rasie jej jednolity status przyznano dopiero 20 lat później. Standard rasy wszedł w życie i w klub AKC dopiero w 1993 roku. Zaś w roku 1996 rasa trafiła do księgi organizacji FCI, jako rasa o numerze 342 w grupie 1, w sekcji 1 - owczarki. Swoją popularność psy rasy owczarek australijski zyskały dopiero po II wojnie światowej wraz z modą na jazdę westernową. Do wypromowania rasy owczarek australijski przyczynił się Jay Sisler. Był to doskonały treser, które swoje pięć minut miał w produkcjach Disneya.. właściwie nie on a jego psy! Czworonogi spod jego skrzydła występowały na wielkich ekranach. Dzięki temu wiele ras zyskało swoją rozpoznawalność. Wygląd owczarka australijskiego Psy tej rasy są bardzo urodziwe i z reguły bardzo podobają się miłośnikom czworonogów. Ich nietypowa sierść i oczy dają świetny efekt. Psy bardzo często mylone są z rasą Border Collie. Należy pamiętać jakie różnice są między nimi i czym wyróżnia się rasa owczarka australijskiego. Sylwetka owczarka jest atletyczna i zdradza nam jego pochodzenie. Jest to pies pasterski, który ma świetną zwinność, a porusza się jak wszystkie psy pasterskie - bardzo zgrabnie. Jest szybki, rytmiczny a jego bieg czy chód jest elegancki. Rasa ta w kłębie posiada od 51 do 58 cm u samców, a suczki mierzą od 46 do 53 cm. Wbrew pozorom owczarki te są dość lekkie. Mają do 22/29 kg masy ciała, mimo to zaliczane są do grupy ras średnich. Mimo tego, że sylwetka tej rasy jest muskularna, pies ten w ogóle nie sprawia wrażenia ociężałego, czy tęgiego. Średniej wielkości psy te w swoim poruszaniu się prezentuje swoją lekkość i sprawność, co dodaje im dużo elegancji. Głowa owczarka Aussie jest przeważnie płaska lub lekko zaokrąglona. Jest na niej specyficznie zaznaczony stop. Kufa również jest płaska, co współgra patrząc na całą sylwetkę. Mówi się, że ta rasa ma harmonijną budowę ciała, która prezentuje się naprawdę dobrze. Jeśli chodzi o zgryz to jest to rodzaj zgryzu nożycowego. Uszy są osadzone wysoko na głowie i są w kształcie trójkątów. Bardzo charakterystyczny jest ogon, który jest szczątkowy. Często występuje u tej rasy i tworzy się naturalnie. Owczarki te mają i krótką, i długą sierść. Krótka znajduje się przeważnie w okolicach głowy, uszu, przednich łap oraz pod stawami skokowymi. Ta sierść jest gładka, miła i przyległa. Całe ciało owczarka australijskiego pokrywa piękne falowane (częściowo proste) futro, które jest bardzo gęste. Prócz tego gęsty jest również podszerstek, dzięki któremu psy te są odpornenie przeróżne na warunki atmosferyczne. Najbardziej przykuwająca uwagę jest barwa sierści. Ma ona różne kolory, co robi ogromne wrażenie. Przeważnie psy te mają kilka barw na sobie. Wyszczególnia się 4 rodzaje umaszczenia. Wszystkie te rodzaje mają aż 16 różnych kombinacji kolorów. Podstawowe umaszczenie: czarne (black) wątrobiane (red) blue-merle (marmurkowa czerń z szarą barwą podstawową) red-merle (marmurkowa czerwień/brąz z jasnoczerwoną lub beżową barwą podstawową) 16 dopuszczalnych kombinacji barwnych: solid black (jednobarwne, czarne umaszczenie) black bicolor (czarne z białymi znaczeniami) black tricolor (czarne z podpalaniem i białymi znaczeniami) black copper (czarne z podpalaniem) solid red (całe czekoladowe) red bicolor (czekoladowe z białymi znaczeniami) red tricolor (czekoladowe z podpalaniem i białymi znaczeniami) red copper (czekoladowe z podpalaniem) blue-merle copper (niebieski marmurek) blue-merle white (niebieski marmurek z białymi znaczeniami) blue-merle copper (niebieski marmurek z podpalaniem) blue-merle copper and white (niebieski marmurek z podpalaniem i białymi znaczeniami) solid red-merle (czekoladowy marmurek) red-merle white (czekoladowy marmurek z białymi znaczeniami) red-merle copper (czekoladowy marmurek z podpalaniem) red-merle copper and white (czekoladowy marmurek z podpalaniem i białymi znaczeniami) Białe znakowanie jest dopuszczalne, jednak biel nigdy nie powinna być farbą dominującą. Jaki charakter ma owczarek australijski? Owczarek Aussie wyróżnia przede wszystkim silny instynkt obronny. Pozazdrościć mu można również wytrwałości, odwagi oraz silnego temperamentu. Jego zmysły są bardzo dobrze rozwinięte. Tyczy się to wszystkich zmysłów. Jest to bez wątpienia pies pracujący. Nie straszne mu żadne zadanie do wykonania. Swoją pracę wykonuje dokładnie i w bardzo szybkim tempie. Nie trzeba wiele razy go do tego nakłaniać. Jest to charakter zadaniowy, który spełnia wszelkie oczekiwania właściciela, czy tresera. Jego powołanie jako stróż i pies pasterki jest bardzo mimo, że w dzisiejszych czasach jest to pies rodzinny, to bardzo ciężko porzucić mu to, co w genach zostało mu przekazane. Rasa ta jest ambitna i bardzo aktywna. Żadne wyzwania nie są temu owczarkowi straszne. Szybko i chętnie się uczy. Uwielbia aktywnie spędzać czas i spełniać się w swoich zadaniach. Jest bardzo inteligentny i pojętny. Nauka sprawia mu ogromną przyjemność, a wykorzystywanie nowo nabytych umiejętności wykonuje z pasją i wielkim zaangażowaniem. Pieszczotliwa nazwa owczarków australijskich to “aussie”. Skąd to się wzięło? Ano stąd, iż psy te świetnie współpracują z ludźmi i mają z nimi bardzo dobry kontakt. Są przyjazne i przyjacielskie. Z radością wykonują polecenia właściciela chcąc się mu przypodobać. Nie tylko sprawdza się w pracy i w wykonywaniu zadań, świetnie się słucha w domu i jest bardzo pomocny. Potrafi też radzić sobie sam, bez poleceń właściciela. Potraf polegać na swoim doświadczeniu i wiedzy. Psy tej rasy naprawdę są mądre i samodzielne, co jeszcze bardziej przyciąga ludzi do nich. Są bardzo atrakcyjne pod wieloma względami. Jako, że plusem jest fakt, że owczarki australijskie są bardzo pojętne i szybko się uczą, co pomaga im i ich właścicielom w wielu sytuacjach, to minusem jest, że szybko uczą się również złych nawyków. Wymaga to od właściciela konsekwencji i dużej dawki cierpliwości. Można psa oduczyć złych zachowań, jednak trzeba to zrobić w umiejętny sposób i dać psu czas na nauką i przyzwyczajenie się do nowych zachowań. Psy tej rasy bardzo szybko odwzajemniają uczucia jakimi je darzymy. Tak jest w przypadku empatii. Jeśli my będziemy empatyczni wobec naszego psa, on po niedługim czasie będzie dobry i troskliwy dla nas. Psy te szybko się przywiązują. Tworzą z właścicielem długą i trwałą więź, która jest bezcenna i bardzo szlachetna. Wobec obcych: ludzi i innych zwierząt owczarek australijski jest wyrozumiały i cierpliwy, jedynie czym można go rozdrażnić lub rozkojarzyć jest np. jadący rower, czy biegnące dziecko. Psy te szybko uruchamiają swój instynkt łowczy i wszystko co ich sprowokuje może im dać sygnał do pościgu. Wtedy niełatwo jest je zatrzymać czy sprowadzić do spokojnego stanu. Na co najczęściej choruje psy rasy owczarek australijski? Aussie najczęstszy problem mają ze stawami. Dolegliwości takie jak dysplazja staw biodrowego, łokciowego, jak i również choroby oczu, takie jak: katarakta, postępujący zanik siatkówki, epilepsja oraz wady zgryzu. U wielu owczarków występuje również defekt o nazwie MDR1, który prowadzi do nadwrażliwości na wiele substancji zawartych w lekach. Z każdym problemem, który dotknie naszego pieska należy udać się do lekarza weterynarii i dobrać odpowiednią suplementację lub leki. Ważne, żeby jadłospis psa dostosować do jego aktywności ruchowej, sposobu życia, wieku oraz do dolegliwości, które mu doskwierają. Należy zadbać o psa od wewnątrz, jak i z zewnątrz. Unikniemy dzięki temu chorób, których mogą się nabawić, a które wpisane są w ich geny. Warto również zwrócić uwagę na higienę i pielęgnację oczu, by choroby związane z oczami miały mniejsze prawdopodobieństwo wystąpienia. Jeśli odpowiednio zadbamy o naszego czworonogiego przyjaciela, będzie w mniejszym stopniu narażony na problemy zdrowotne. Żywienie owczarka australijskiego Należy pamiętać, że powinniśmy psu dostarczać całą gamę witamin i składników odżywczych. Białko pełni bardzo ważną funkcję w jadłospisie naszego pupila. Jest odpowiedzialne za energię i siłę, którą szybko potrafi spożytkować. Ów białko znajduje się przede wszystkim w mięsie. Jest to źródło protein, które jest niezbędna dla naszego psa. Można psu podawać również surowe mięso, co jest zgodne z dietą BARF i uzupełni dietę pupila w pełnowartościowe składniki. Pamiętajmy również, że mimo tej samej rasy każdy pies jest inny i ma swoje indywidualne zapotrzebowania. Ilość i jakość pożywienia jest zależna od wielu czynników, takich jak: wiek, waga, wielkość, stan zdrowia, poziom aktywności fizycznej, czy gust psa. To że nasz pies powinien odżywiać się zdrowo to jedno, jedzenie to powinno mu również smakować. Warto unikać zbędnych utleniaczy, słodzików czy barwników. Najlepsze dla naszego psa będzie naturalna karma czy dania, które sami mu przygotujemy. Jako, że owczarek australijski posiada specyficzną, pofalowaną sierść należy czesać ją niemal codziennie. Pies dosyć dużo się leni, a jego włosy są długie i lubią się kołtunić. Między włosami zbiera się brud i kurz, który warto regularnie usuwać. Dość często powinno się sprawdzać stan uszu oraz oczu. Ich higiena również jest ważna, szczególnie jeśli chodzi o oczy. Rasa ta narażona jest na genetyczne choroby oczu, dlatego po spacerach powinno się przemywać oczy i utrzymywać ich czystość. W razie łzawienia czy innych problemów stosować kropelki lub olejki, które znajdą Państwo na naszej stronie Kąpanie psa jest dość ważną częścią higieny. Nie powinno się robić tego zbyt często. Jako, że owczarki te mają długą sierść należy dopilnować aby wysuszyć psa do ostatniej kropli wody. Nie są wtedy narażone na przeziębienie. Do mycia zaleca się używać hipoalergicznych szamponów do długiej sierści. Można stosować olejki lub odżywki, aby nadać włosom blask i miękkość. Te produkty również znajdą Państwo w naszej ofercie. Jeśli zadbasz o swojego owczarka australijskiego i będziesz przykładał się do jego higieny i pielęgnacji - on na pewno się odwdzięczy swoją empatią i będzie ci za to wdzięczny. Polecane produkty: OVER ZOO - Szczotka Obrotowa 360 Z Kulkami Rozmiar M DR SEIDEL - Flawitol Artro 180 Tabletek Na Stawy TRIXIE - TX 2546 Krople Do Przemywania Oczu 50ml PETMEX – Treserki Mięsne Z Owcy Gryzak Naturalny 250g TRIXIE - TX-2298 Soft Clicker Pomoc Wychowawcza TRIXIE - Aport Drewniany Kwadrat 400g

Owczarek australijski, często nazywany „aussie” jest psem, który potrzebuje wymagających i wielostronnych zadań, angażujących go fizycznie i intelektualnie,

1. tak Fart ma 10 miechow, ale psa zamierzma wziasc na wiosne jak Fart bedzie mial ponad rok, (ja wyczytalm gdzie ze najlepiej wzisc drugiego spa jak pierwszy skonczy rok (minimum) a jachce zeby Fart mial staly kontakt z drugim psem jak najwczesniej 2. wybralam briardy i aussie poniewaz: aussie : najpierw zobaczylam obrazek, potem nawiazalm kontakt z Urszula Chrytonik, ale to byl daaawno jak mialam jeszcze poporzendiego psa, ale kontakt sioe urwal (kontakt mailowy). Wtedy nie wzielam aussie bo poprzedni pies.. niestety ledwo tolerowal psy sasiadow.. WIec nowy ipes w domu to nie byl dobry pomysl. NIestety Morus zmarl.. na raka... no i oczywiscie miesiac po jego smierci pojawil sie Fart, ja cos tam mowilam ze moze jednak inna rase ale nie, tata powiedzial ze ona chce ONa i juz... no to sim przymknelam, a teraz znow pracuje nad drugim psem.. teraz co do briarda: briarda widzialm tlyko na obrazku, czytalm o nim, a to ze juz pytam o szczeniaki to tak na zapas, zeby wiedziec czy sa jakies, czy jest latwo o szczeniaka tej rasy w poslce (o aussie trudno) i zeby dostac moze jakis kontakt z dobra hodowla od forumowiczow. 3. Z Fartem to tak: sobota, nedziela szkolenie PT1 (mam zamiar cos wiecej) a w tygodniu spacery i ogolnie bieganie itp. 4. Nowy pies ma byc kompanem dla Farta ale nie tlkyo, to ma byc tez pies dla mnie, tez byl szkolony, no i to ze mial by byc kompanem farta to nie znaczy ze bylby z nim caly czas, psy byly by oddzielane od siebie, zeby nowy pies przywiazal sie do czlowieka, nie do Farta. 5. co do mojego doswadczenia z spami Fart nie jest moim pierwszym psem, i wydaje mi sie ze juz co nieco o psach iem, tzn pierwszy pies-> znajda Faktem jest ze bardziej wychowalal go moja mama niz ja (ja mialm wteyd rok) drugi-> czarny ON niestety mama dosc dziwna sytuacje rodinna i powiem tak, od pocztaku byl z moim tata a ja poznalam go gdy mial juz 3 lata, z domu zostal zabrany jak mial 4 tyg.. (wiem nie powinno sie tak robic ale mowilam juz ze mnie przy tym nie bylo) przez co mial spaczona psychike, jednak pracowlm z nim (sama bez zadnego szkolenia) i udalo mi sie poprawic jego charakter na tyle ze mozna bylo trzymac go i jeszcze jakeigos psa w jednym pomieszczeniu.. Trzecim jest Misio (mieszka u mojej babci) z schroniska, tez troche nie tego pod sufitem, ale musze powiedziec ze udalo mi sie go nauczyc chodzenia przy nodze i przychodzenia na komende (jak do tej pory) a wymagala to straaasnie duzo pracy) no i czwartym jest Fart, ktory.. no coz z dobrego domu do dobrego domu mieszka u nas nie ma nic z psychika chodzi na szkolenie jest caly zdrowy i wesloy. no i to by bylo chyba na tyle, a z Ula Chrytonik bede musiala nawiazac kontakt. ;) Pozdrawiam!! Ps. i ide spac!! npislam wam tyle ze teraz aaardzo proszme miodpisac a ja jak wstane to przeczytam :) :wink: Achaa!!!! no i aussie ciagnie mnie dlatego ze jestem koniara!! a aussie i konie to ponoc dobrana para, i aussikowi mogla bym zapewniec (jak juz podrosnie) tereny, ja na koniu on na ziemi :) bo z ONem to sie boję Owczarek australijski (typ amerykański), red merle, Warszawa. 5 000 zł. Warszawa, Wawer - 13 listopada 2023. - Fajni jesteśmy, nie? - NIE! Planujesz zakup owczarka australijskiego (tego typu amerykańskiego)? Hola, hola! Lepiej najpierw poczytaj! :) Dziś postanowiłam przedstawić Wam 7 racjonalnych powodów dlaczego jednak może by pomyśleć o innej rasie? :P Dzisiejszy wpis sponsorują Psie Sucharki (czy ktoś jeszcze ich nie zna?), które cechują się niesamowitą trafnością obserwacji! :) Zapraszam dziś na totalnie nieobiektywny, subiektywny i stereotypowy wpis na temat dość trudnych przywar moich kochanych futrzaków. 1. Elegant. Jak to ktoś na forum mądrze napisał : "Właściciele aussie kochają włoszczyznę :) włosy w oczach, włosy w jedzeniu, włosy na ubraniach :) ". Nawet sobie nie zdajesz sprawy ile małych, zapasowych psów znajdzie się w Twoim domu. I to niekoniecznie w gorącym okresie linienia (choć wtedy co więksi pedanci rwą włosy z głowy i chcąc nie chcąc dokładają się do i tak znacznej ilości owłosienia na metr kwadratowy pomieszczenia). Najlepiej i najłatwiej byłoby poruszać się w domu w gustownym foliowym kombinezonie. Odkąd zaczniesz posiadać owczarka australijskiego ten oto piękny cytat "...Wszędzie i zawsze będę ja przy tobie,. Bom wszędzie cząstkę mej duszy zostawił..." nabierze nowego znaczenia. Bynajmniej nie dlatego, że - jak to owczarki - kochają przewodnika całym sercem ( oj nie, nie, o tym będzie poniżej :P). Odnajdziesz psie włosy na brwiach swojego męża ( odwieczne pytanie - czy to już pierwszy siwy włos? Czy efekt tego, że Bal przed chwilą przebiegł przez przedpokój?). Także jeśli kawa z kłakami (i już od dziś rozumiecie jak potrzebowaliśmy tych kubków! :) ), poranne przecieranie oczu z kłaków, przedzieranie się przez kłaki do toalety, wyjmowanie z portfela najpierw kłaków, potem pieniędzy, ukradkowe czyszczenie czarnych spodni w sekundę po wyjściu z domu, następnie po wejściu do auta, po wyjściu z auta, przed wejściem do budynku i w łazience w punkcie docelowym ci nie straszna... może lepiej przeczytaj kolejne podpunkty. 2. Gaduła Jest wizja, na szczęście dla Waszych uszu nie ma fonii "Kocham cię bardzo no kocham kocham!" "AAAA ALARM ALARM SROKA W OGRÓDKU ZŁODZIEJ!!!! ZŁODZIEJ !!! UWAGAAAAA!!!" "Mnie też tul :( HALO TU JESTEM!!!" "MASZ RYBKĘ? WIEM ŻE MASZ RYBKĘ, CZUJĘ RYBKĘ W KIESZENI WYSKAKUJ Z RYBKI ZŁODZIEJU !!!" "A ONA MI PIŁKĘ ZABRAŁA!!!" "NIE LUBIĘ CIĘ OBCY CZŁOWIEKU! IĆ STONT!! " "JACIE JACIE ROBIMY FRISBEE? POWIEDZIAŁAŚ FRISBEE? NIE PRZESŁYSZAŁEM SIĘ? NA PEWNO FRISBEE? JACIE JACIE NIE KAŻ MI SIADAĆ FRISBEEEEEEEE!!!" To tylko kilka fraz z życia. Pieseczki lubią popiskiwać, muczeć, mruczeć, poburkiwać, poszczekiwać, szczekać, burczeć, burkać, pruć się, wokalizować, zagadywać, miauczeć, jojczeć, piłować ryja...Po prostu są bardzo ekspresyjne w swoim bycie. Oprócz mowy per se dochodzi mowa ciała - przeróżne ułożenia uszu, wyraz oczu, machanie ogonem, kręcenie dupką, uśmiechy, zmarszczenia pyska...Cały wachlarz możliwości, którzy nie zaznajomionych może przyprawiać o ból głowy. 3. Koneser. HEJ! Na blacie jest JEDZENIE! Pierwsza, niepisana zasada aussie to : "jeżeli coś da się podzielić na mniejsze kawałki/mieści się w przełyku/ leży na podłodze, należy to zjeść". Zasada ta ma szerokie zastosowanie - czy jest to gruz, patyki, rachunki, paragony, obierki, suchy makaron, suchy ryż, suchy chleb, pianka, szminka, krem do rąk, krem do nóg, słuchawki, długopis. Do zjedzenia nadaje się wszystko - psa ogranicza tylko wyobraźnia (i - zły właściciel - w naszym przypadku :P). Doskonale nauczyłam się chować wszelkie kremidła i smarowidła przed psim nosem, gdyż są one uważane za wspaniałą przekąskę na samotny pobyt w domu - coś w typie konga. Pycha! Na spacerze mamy większe wyzwanie - wiele właścicieli aussików (poważnie, to sprawa globalna jest) ma koneserów kup. Osobiście nie pomnę, czy to ludzkie, czy psie - Balu nigdy takiego zainteresowania nie przejawiał, natomiast Ruby...oj Ru to prawdziwy znawca. Pobiera "witaminkę G" chętnie i w miarę możliwości często, choć - plus dla nas - od smakowania takich delicji już daje się odwołać. Smacznego! 4. Wrażliwiec / Łobuz. Nałożyli mi szelki. To oznacza, że jestem smutny. Smutny aussie wygląda tak o. " Czy ja coś zrobiłem źle? Nie podobał Ci się ten skok? Źle kombinuję? Ej powiedz, bo ostatnie czterdzieści razy strasznie się cieszyłaś, a za czterdziestym pierwszym wcale nie chwalisz. To ja nie robię. Pójdę sobie żuć szarpak". "SPACER! BIERZE SMYCZ IDZIEMY NA SPACER. TO JUŻ!! SZCZĘŚCIE!! NIE BYLIŚMY NA DWORZE DWADZIEŚCIA MINUT!!!" "Dlaczego ja muszę tu siedzieć, skoro inne pieski mogą się bawić? Nie masz prawa mi zabraniać, to niesprawiedliwe! NIE JESTEŚ MOJĄ PRAWDZIWĄ MAMĄ !!!" "Zabiję!!! ZAMORDUJĘ CIE KUNDLU CZEGO SIĘ NA MNIE DRZESZ!!! TAKI KOZAK JESTEŚ ZA PŁOTEM?? TAKI KOZAK? TO DAWAJ!!! TY I JA! NA ULICY!!! JUŻ!!!" Bardzo szybko człowiek uczy się zarządzać emocjami. Swoimi i psa. Wystarczy lekko zmienić intonację, czy zasygnalizować podczas sesji, że nie do końca nam o dane zachowanie chodziło i dzieje się dramat. Dosłownie pies zbiera zabawki, idzie do innej piaskownicy. Kilka razy psu nie uda złapać się dysku, gaśnie, coraz mniej chętnie wyskakuje, coraz więcej dysków spada. Wystarczy chwila prostych rzutów, mega chwalenie, szarpanie - pies nówka sztuka, nowa wiara w siebie, gotowy na wyzwania. Druga strona medalu to natychmiastowe dochodzenie do wrzenia - temperatura uczuć nigdy nie jest letnia. Albo miłość po grób, albo nienawiść. Żadnych półśrodków. Pies oszczekuje zza płotu? Jedynym logicznym rozwiązaniem jest wdać się w pyskówkę z cwaniakiem. Idziemy na spacer - napieprzam na smyczy, żeby tylko jak najszybciej, już teraz, natychmiast znaleźć się na spacerze. Nie rozumiem, po co stajesz, po co się cofasz, po co burczysz, po co klikasz. SPACER! Walka o powrót mózgu rozemocjonowanego psa to naprawdę nie lada wyzwanie - zawsze czuję się jak po przebytym maratonie. Samemu trzeba być spokojnym jak anioł cmentarny, a jednocześnie trzeba pląsać na fali odpowiedniego pobudzenia u psa. Tak, żeby nie było zbyt nudno, ale jednocześnie żeby nurt i szał nas nie porwał. Dodatkowy bonus - dwa psy nakręcające siebie nawzajem na spacer. Powodzenia dla mnie ! (choć muszę przyznać, że już coraz częściej oziki odnajdują zagubiony mózg po kilku pierwszych sekundach euforii za furtką!). 5. Kochaś. "Zawsze tam gdzie ty...uuuuuuu". I tak po kres Twojej wytrzymałości. Wspomniałam już o kłakach w zamkniętym hermetycznie jogurcie, portfelu i od wewnętrznej strony powieki. Teraz kilka słów o...miłości. Miłość australijczyka jest obfita. Po grób. Silna. Niezłomna. I ciężka. Ćwiczysz?! Wspaniale, pomożemy! Nieważne, czy mopujesz podłogę na kolanach pies wciśnie się pod twoją klatkę piersiową, dokładnie między rękę a szmatę ("cześć, co robisz?"), czy obierasz ziemniaki do kosza na śmieci ("OMNOMNOM"), pielisz ogródek ("ja wyrwę, ja wiem, ja potrafię ja ! ja!"), odśnieżasz podwórko ("ja pomogę, ja odkopie!!"), jesteś w toalecie ("nie domknęłaś drzwi, troszkę nosem podważyłem. I JESTEM Z TOBĄ. DASZ RADĘ!!! "), śpisz (nos w oku), próbujesz ćwiczyć ("o jeżu myślałam że masz zawał! Usiądę na tobie, ważny jest ucisk!"), odkurzasz z kłaków samochód ("zauważyłem, że trochę kłaków nam ubyło. Zaraz to naprawię!"), czy czytasz ("ej na co się wgapiasz? Popatrz jaki jestem śliczny lepiej!!!"). Z tego względu czasem człowiekowi żal wstać z kanapy zrobić herbatę, bo niechybnie pies się obudzi i przejdzie za nim te 2 metry, żeby położyć się koło czajnika. A następnie powtórzyć całą wędrówkę. Dodatkowy bonus pies dostaje, jak którąkolwiek częścią ciała dotyka przewodnika. 6. Pływak WODA!one!11!! Oziki na pewno mają coś z wydr. I nowofunlandów. I gąbki. Mam swoją teorię, którą spróbuję przeforsować na forum publicznym :) Otóż psy te mają niesamowity pociąg do wody. Czy to kałuża, czy rów z przecudnie pachnącą zawartością, czy zwykłe błotko, jezioro, morze, basen. Wejdą po pas, po szyję lub, w miarę możliwości i głębokości danego zbiornika, li i jedynie po kolanka. Cóż z tego powiecie, wiele psów ( w tym praktycznie wszelkie retrivery) posiada tę cechę. Ale ale! Unikalną ciekawostką jest fakt, że wraz ze stopniowym wilgotnieniem sierści dochodzi do odwracalnych zmian w psim mózgu. Mówię całkiem poważnie! :) Rozmaka jak gąbka i doprowadza do skrajnej euforii połączonej z totalnym odłączeniem jakichkolwiek połączeń w mózgu - pies lata jak oparzony bez kontaktu z bazą, Świadczy o tym wywalony jęzor, prędkość, jakby ktoś nasypał pieprzu pod ogon, zataczanie kół dookoła właściciela, zbliżając się niebezpiecznie do prędkości światła. Błędny wzrok. Brak koordynacji i połączeń stawowych. Wycieranie się w trawę, ścianę, krzaki, właściciela, drugiego mokrego psa, pościel, dywan, wycieraczkę, kafelki, próby wycierania się w błoto. Co ciekawe, stopniowo, wraz z ustępowaniem nasączenia sierści mózg powoli wraca :) Do czasu, aż radar owczarka wykryje kolejny akwen. Żeby nie było, że nie ostrzegałam! 7 Anioł Stróż. I znów posilę się obrazkiem od Psich Sucharków :) Macie zbyt mocny sen? Lubicie dreszczyk emocji? Polecam aussie. Jeśli jakiś zakazany kot o 2 w nocy będzie próbował przejść przez wasze podwórko, wierzcie mi - dowiecie się o tym jako pierwsi. No, drudzy, zaraz po psach. Uwaga, anegdotka : pierwszej nocy w odremontowanym domu mieliśmy dużo przygód - średnio co pół godzinki - godzinkę Balu zrywał się z dojmującym jazgotem, bo właśnie coś usłyszał. Łączyło się to z tym, że zrywał się ze swojego posłania, i jednocześnie uruchamiał czujkę ruchu w korytarzu, co skutkowało rozbłyskiem światła. Po kilku godzinach takiej imprezy byłam bliska epizodu padaczkowego. Podobnie każdy kurier zostanie odpowiednio zaanonsowany (dlatego aż tak bardzo nie przeszkadza nam brak dzwonka), wszelkiego zwierza pojawiającego się na ekranie telewizora znacząco upomną. Na szczęście udało mi się wprowadzić komendę "wystarczy" która sznuruje pyski. Nie na długo, też ze względu na punkt 4. We wzorcu już mają wpisaną nieufność wobec obcych - co mnie, szczerze powiedziawszy bardzo odpowiada. Dla osób lubiących psy - przylepy niestety już nie jest to cecha pożądana. Baloo obce osoby omija, jeśli robią się zbyt nachalne z zapoznawaniem się, obszczekuje. Po prostu nie życzy sobie. I już. Nigdy tego nie odpracowywałam, bo sama zdecydowanie sobie nie życzę, aby ktoś pchał łapy do mojego psa bez pytania :) Natomiast rudy demon, diaboł i Belzebub wcielony mówi : "CZŁOWIEK! Kocham cię, kimkolwiek jesteś!". Zdarza im się najeżyć i naburmuszyć, bo, dajmy na to panowie spece od kanalizacji na naszej ulicy postawili tam baterię rur, których akurat wczoraj nie było. Należy wtedy podejść ostrożnie, z bardzo zjeżonym grzbietem, na sztywnych łapach, następnie stanąć w miejscu i nie ruszając się z niego na bardzo wyciągniętym nosku próbować zwietrzyć co zacz. Ale najlepiej obszczekać. Profilaktycznie (patrz podpunkt 2.). Dlatego też samotne spacery wieczorem polegają na tym, że gdy tylko Balu zauważy gdzieś majaczący cień człowieka burknie raz i patrzy pytająco : "Widziałaś go? Robimy coś z tym?" - najczęściej wystarczy powiedzieć mu "jest ok" i przyjmuje do wiadomości. Choć, jestem pewna, że jeśli dana osoba próbowałaby podejść do mnie, rozległby się jazgot już na serio. I jak tam? Wciąż nie daliście się zniechęcić? W takim razie zapraszam tu :) zazwyczaj będą mniejsze niż standardowy Owczarek niemiecki, ale większe niż standardowy Owczarek australijski., Chociaż obie rasy rodzicielskie są psami pasterskimi, nadal istnieje wiele różnic w ich wyglądzie. wzrost i waga . można spodziewać się w pełni dorosły Owczarek australijski Owczarek niemiecki mix ważyć od 45-80 funtów.

Porada zoologiczna Owczarek ten został wyhodowany w USA. Uważa się, że amerykańscy farmerzy zaczęli krzyżować rodzime owczarki z psami pasterskimi z Australii zwanymi „little blue dog”. Aussie jest wytrzymały, odporny i ma dużo energii. Doskonale sprawdzi się jako pies stróżujący. Cechuje go odwaga, lojalność i przywiązanie do rodziny. Psy tej rasy wykorzystywane są także jako pasterskie, tropiące lub ratownicze. Aussies dobrze odnajdują się w środowisku miejskim pod warunkiem, że zostanie zapewniona im odpowiednia porcja ruchu. Cechy zewnętrzne takie jak wyjątkowy kolor oczu i oryginalne umaszczenie sprawiają, że coraz więcej osób interesuje się tą rasą. Aussie może posiadać różne kolory oczu np.: złote, piwne, zielone, brązowe, bursztynowe lub niebieskie. Mogą także posiadać jedno oko niebieskie, a drugie brązowe lub niebiesko-brązowe. Mutacja dominująca sprawia, że szczenięta rodzą się z ogonem szczątkowym (ang. nbt – natural bobtail) różnej długości – od całkowitego braku, po ogon prawie pełnej długości. Okrywa włosowa jest średniej długości, prosta lub lekko falista. Podstawowe kolory to czarny i czekoladowy, jednak gen merle modyfikuje je, co daje 4 podstawowe umaszczenia. Do tego psy mogą mieć podpalania i białe znaczenia, co w sumie daje aż 16 możliwych kombinacji. Rasa ta linieje okresowo, ale intensywnie tak więc podczas wymiany szaty konieczne jest codzienne wyczesywanie. Miękka sierść za uszami pod wpływam wilgoci ma tendencję do filcowania, także po każdym ”mokrym spacerze” kontrolujemy stan sierści. Owczarki australijskie potrzebują wiele aktywności fizycznej oraz psychicznej, inaczej mogą sprawiać kłopoty. Idealnie nadają się do dyscyplin kynologicznych takich jak agility, dog frisbee, flyball. Bardzo przywiązują się do właściciela i rodziny. Wytresowane nie sprawiają problemów w kontaktach z innymi psami, zwierzętami oraz z dziećmi. Bibliografia: Autor porady: Agata Jaroszewicz Jestem absolwentką Policealnej Szkoły Zawodowej na kierunku technik weterynarii. W załodze ZOO-MARu pracuję od kwietnia 2016 roku. Najczęściej można mnie spotkać w sklepie przy ul. Opawskiej, jednak czasem w zastępstwie wędruję na Słowackiego bądź Rudzką. Najbardziej interesuje mnie behawiorystyka zwierząt, w szczególności psów. Jestem właścicielką 17-letniej suni Lejdi oraz 9-letniego kocurka Mańka. W wolnym czasie lubię jeździć na rolkach i łyżwach.

Owczarek ten został wyhodowany w USA. Uważa się, że amerykańscy farmerzy zaczęli krzyżować rodzime owczarki z psami pasterskimi z Australii zwanymi „little blue dog”. Aussie jest wytrzymały, odporny i ma dużo energii. Doskonale sprawdzi się jako pies stróżujący. Cechuje go odwaga, lojalność i przywiązanie do rodziny. Witam Kochani! Zwraca się do Was śliczny owczarek australijski (typ amerykański), w kolorze red tricolor (czekoladowy z podpalaniem i białymi znaczeniami), o imieniu Rudy. Jestem dwuletnim psem średniego wzrostu - mam 55 cm w kłębie. Cieszę się doskonałym zdrowiem i pogodą ducha. Posiadam wszelkie konieczne szczepienia, zostałem zabezpieczony przeciw endo i ekto pasożytom oraz miałem niedawno zabieg kastracji. Zostałem oddany we wrześniu 2017r. pod opiekę Stowarzyszenia „Dla Braci Mniejszych”, przez mojego właściciela, który z przyczyn losowych nie mógł się mną dalej zajmować . Dom tymczasowy znalazłem w pensjonacie dla psów „Moje Marzenie” w Wilkowicach. Pomimo rozłąki z moim poprzednim panem, pozostałem wesoły, pełny energii i chęci do zabawy z ludźmi i innymi pieskami (zwłaszcza z płcią piękną ), a pogoń za koleżanką to dla mnie najlepsza forma rozrywki. Cechy z których jestem dumny Uwielbiam pieszczoty i głaskanie. Szybko przystosowuję się do nowych warunków. Znam kilka komend z zakresu szkolenia „Pies Towarzysz” Jestem łagodny dla dorosłych. Skoczność mam we krwi, pozostawiony sam w ogrodzie - choć czuję zew natury , nie będę kopać dołków ani próbować ucieczek. Rzeczy nad którymi wciąż muszę „pracować” Mam dominujący charakter – czasem wdaję się w bójki z innymi psami. Z pewnością nie pozostanę obojętny, jak jakiś na mnie zaszczeka. Gdy jestem w domu sam- hmm… gdy zostaję sam- to rozpiera mnie energia. Zdarzało się, sam nie wiem jak , że moje zabawy kończyły się zniszczeniem sprzętu domowego oraz innych rzeczy takich jak: koce, zabawki itp. Jednak pragnę zaznaczyć, że wówczas nie hałasuję – dokonuję tych niecnych występków w ciszy. Nie zawsze jestem posłuszny na spacerach, puszczony „luzem” lubię się powałęsać, no cóż- lubię być liderem. Jak czegoś nie lubię, to kłapię zębami . Może to wyglądać groźnie- nie bój się, nie zrobię Ci krzywdy. Pamiętaj! Moja sierść wymaga stałej i cierpliwej pielęgnacji, przynajmniej raz w tygodniu, a w okresie linienia codziennie. Dotychczas nie miałem okazji przebywać ani mieszkać z dzieci. Z tego co mówili mi inni, dzieci są trochę inne niż osoby dorosłe. Podczas krótkich spotkań, byłem dla nich miły. Nie jestem pewien jak będę reagował mieszkając z nimi. Jeśli dobrze się zastanowicie i zdecydujecie się mnie adoptować, to czekam na Was , Rudy Kontakt: Stowarzyszenie Humanitarno-Ekologiczne „Dla braci mniejszych” Pani Barbara Kamieniecka ​​ 502 329 612 . 239 27 373 27 278 45 89 175

owczarek australijski sam w domu